به گزارش قدس آنلاین، حضور موفق زنان ورزشکار در بازی های آسیایی هانگژو این واقعیت را به اثبات رساند که با حمایت منطقی از قهرمانان و ملی پوشان بانو می توانیم به افتخارات فراوانی در میادین بین المللی دست پیدا کنیم تا جایگاه ورزش ایران به مراتب ارتقا پیدا کند .به همین دلیل به سراغ دارنده دو مدال نقره قایقرانی رفتیم تا از نزدیک پای صحبت های مهسا جاور ملی پوش قایقرانی ایران بنشینیم.
*نظرتان در مورد درخشش بانوان در آسیا چیست؟ حاصل برنامه ریزی بود یا جرقه بود؟
شاید در کل اینطور به نظر برسد که در این دوره مدال های کمتری نسبت به ادوار گذشته کسب شد اما با این حال بسیاری از مدال آوری ها برای اولین بار اتفاق افتاد . مدال خانم پرتو آذر در دوچرخه سواری، آقای الفتی ( در ژیمناستیک ) و تیم شطرنج جزو اولین ها بود که در کاروان ایران بدست آمد . کسب اولین مدال کاروان هم یکی از قشنگ ترین و شیرین ترین اتفاقات برای ما بود و خیلی خوشحالیم که توانستیم این کار را با یک مدال خوشرنگ و ثبت یک رکورد خیلی خوب در روئینگ انجام دهیم . البته با این وجود خیلی از قهرمان های ما نتوانستند به مدال دست یابند و واقعیت این است که شاید باید بیدار شویم ، چرا که همه کشورهای آسیایی شدیدا در حال تلاش و برنامه ریزی بلند مدت هستند . ما همینطور در اکثر رشته دچار کمبود امکانات هستیم و قطعا ما هم از این موضوع مستثنی نیستیم اما به هر حال امیدواریم نگاه ها و توجه ها نیز بیشتر شود ، چون می تواند خیلی به ما کمک کند .
*کمبود امکانات تا چه میزان در عملکرد ورزشکاران نقش دارد ؟
ما در رشته خودمان و در سطح مسابقات آسیا توانسته ایم که خودمان را ثابت کنیم و تنها چین است که در رقابت های آسیایی و المپیک ورزشکاران مدال آور قابل توجهی دارد . در بازی های آسیایی نیز ما دو مسابقه داشتیم که در هر دو مدال نقره را کسب کردیم ، یعنی همه کشورهای آسیا را پشت سر گذاشتیم و فقط چین بالاتر از ما قرار داشت اما با این حال امکانات ما با آن ها قابل مقایسه نیست ، به طوریکه تجهیزات یکی از باشگاه های یکی از شهرهای آن ها را در اینجا نداریم . البته با همه این شرایط ما توانستیم مدال کسب کنیم و نشان دهیم که در صورت داشتن امکانات مناسب می توانیم حتی نتایج بهتری نیز بگیریم .
*کمی در مورد مشکلات قایقرانی صحبت کنید.
ما در رشته قایقرانی تا رقابت های انتخابی المپیک فقط حدود ۶ ماه زمان داریم و مطمئن هستیم که مثلا قایق و پارو از خارج از کشور تا آن زمان وارد نخواهد شد . فکر می کنم آخرین دفعه ای نیز که قایق و پارو برای ما خریداری شده به ۷ ، ۸ سال پیش برمی گردد که همان موقع نیز با سختی و دوندگی بسیار این اتفاق افتاد . ما در ایران پیست ۲۰۰۰ متر هم نداریم و در بیشتر مواقع با تمرین در سد های اطراف شهرها توانسته ایم کمبود مسافت را جبران کنیم . همچنین اردوهای آماده سازی ما به صورت مستمر در دریاچه آزادی بود که متاسفانه الان دچار کم آبی شدید شده است . البته آقای سهرابیان در فدراسیون نیز تلاش بسیاری برای حل مشکلات از جمله کم آبی دریاچه آزادی داشته اند . ببینید ما همیشه در المپیک حداقل یک نماینده داشته ایم و توانسته ایم که حضور داشته باشیم و به هر حال امیدواریم در نهایت نگاه ویژه ای به رشته ما شود .
*شایعات در مورد دلایل کاهش سطح آب و ارتباطش با آبیاری چمن ورزشگاه آزادی حسابی خبرساز شد، به عنوان یک ملی پوش رشته قایقرانی قبول داری اوضاع دریاچه بحرانی است؟
متاسفانه باید بگویم بله، اوضاع دریاچه آزادی زیاد خوب نیست ، این موضوع دو ماه مانده تا مسابقات آسیایی برای ما پیش آمد ، به شکلی که در آخرین تمرین در دریاچه آزادی پارو های ما به کف زمین برخورد می کرد و ممکن بود حتی دچار آسیب دیدگی شویم اما به هر حال پس از این اتفاق با برنامه ریزی خوب فدراسیون و کمک مربی تیم ملی سریعا راهی اردوی روسیه شدیم و حدود ۳۵ تا ۴۰ روز در آنجا مستقر بودیم . البته ورزشکاران بخش آب های آرام تیم همچنان در ایران بودند و مشکل داشتند .در کل حل این موضوعات نیاز به برنامه ریزی بلند مدت دارد و نباید طوری باشد که نزدیک مسابقات سراغ حل مشکلات برویم .
حضور وزیر ورزش در اردوی تیم ملی قایقرانی پیش از بازی های آسیایی خبرساز شد، آیا وعده های وزیر ورزش تحقق یافت؟
به هر حال حضور آقای وزیر سبب شد که حرف های ما شنیده شود و این خوب بود اما شاید آن زمان ، تا حدی دیر بود و وقتی نبود که بشود کار خاصی کرد . البته خود ملی پوشان غیر از امکانات مشکلات دیگری مانند مسائل مالی نیز دارند که با این وجود خود فدراسیون همیشه سعی می کند به مشکلات ما رسیدگی کند .
موضوع پاداش ها این روزها حسابی جنجال ساز شد، واقعا از پاداش ها راضی هستی؟
با در نظر گرفتن شرایط جامعه نمی توان گفت راضی هستیم اما در کل خوب است و از مسئولین نیز تشکر می کنیم . البته اتفاقی که پس از مسابقات آسیایی افتاده ، این است که پاداش ها حتی در تیم های دو نفره و چهار نفره نصف شده است . تا قبل از این ، در رشته های المپیکی و چند نفره به هر نفر پاداش کامل یک مدال داده می شد ، یعنی مثل مسابقات آسیایی که سال گذشته برگزار شد اما در حال حاضر این مورد رخ داده است . با این حال صحبت هایی شده مبنی بر اینکه پاداش های ما کامل داده شود و ما هم امیدواریم که این اتفاق بیفتد .
با این وجود برای مهسا جاور و سایر مدال آوران بازی های آسیایی پاداش ها در حد یک میلیارد است اما برای فوتبالیست ها با وجود ناکامی در جام جهانی حواله خودرو در نظر گرفته شد در حالی که آنها هیچ موفقیتی به دست نیاوردند!
ما در رشته های مختلف بسیار زیاد تلاش می کنیم و باید بگویم که هزینه های گوناگون در زندگی برای ما هم وجود دارد . البته من کارمند اداره ورزش هستم و زمانی که در اردوها حضور داریم فدراسیون مبلغی پرداخت می کند ولی آنقدری نیست که حتی اندازه مبلغ اجاره خانه شود . لیگ رشته ما نیز به گونه ای است که به عنوان مثال بالاترین قرارداد آن که سال گذشته بسته شد ، ۴۰ میلیون تومان بود و در واقع اصلی ترین درآمد ما همین پاداش ها و جوایزی است که دریافت می کنیم . به هر حال امیدواریم هستیم بعد از این مدال آوری ها نهاد هایی مانند وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک غیر از فوتبال به باقی رشته ها و فدراسیون های آن ها که شاید اسپانسر های قوی ای ندارند نیز کمی بیشتر توجه کنند.
*مطمئنا ما باید منتظر حضور پر قدرت مهسا جاور در بازی های المپیک پاریس باشیم، وعده کسب موفقیت را که به مردم می دهی؟
بدون شک ما بهتر و پر قدرت تر از قبل تمرین می کنیم تا بتوانیم به المپیک برسیم و همینطور در خود المپیک نیز یک رکورد خوب ثبت کنیم .
نظر شما